Minem əti bügen Qazannan qayta. Ulmı? Ul miña saplı qalaç kiterə. Annarı miña çitek kiterə. Ör-yaña çitek.
Anıñ sawrısı sineñ apañnıñ namazlıq çigə torğan ürnəge kebek çəçəkle bula.
Anıñ oltanı bolğar oltanı, qırıyınnan kiselgən. Yarıp uq kiselgən. Üze qıp-qızıl tösle. Qura ciləge tösle qızıl tügel, ziyəb tösle qızıl.
Anıñ baltırı şadralanıp tora, çem-qara.
Miña əti kəcül çitek kiterə…
İrtəgə ğəyetkə min kəcül çitek kiyep baram.
sawrı – at tiresennən eşləngən kün
oltan – ayaq kiyemeneñ taban formasındağı asqı öleşe
ziyəb – qızıl tüş (qoş)
baltır – bootleg, top of a high boot
şadralanu – to become uneven, rough (about leather)
kəcül – kəcə tiresennən eşləngən kün
___________
Beləmseñ, Miñleğali?
Minem çitekneñ baltırınıñ oçı qıp-qızıl itterep tar səxtiyən totqan bula, ul ənineke kebek tügərəklənep betkən bulmıy... tip-tigez kiselgən bula.
Ul əkerten genə şığırdıy. Soldattan qaytqan Fəxri malayınıñ itege şığırdağan kebek tügel, şığır-şığır şığırdıy…
Bezneñ əni irtəgə bəyrəm aşı peşerə. Əydə, tizrək çabıyq. Kötü tiz kersen ide də, sıyırlarnı tiz tabıp qaytsaq ide.
Əyeme, Miñleğali?
Miña irtəgə ğəyetkə kiyep barırğa əbi çapan tegə, minem çapan cem-cem itep tora. Əbi əytə:
“Mondıy çapannı boxar padişasınıñ uğılı ğına kiyəder, — di. — Ul sarancı”,— di... Ul əle ör-yaña! Ör-yaña! Əbi əytə... sarancı iskermi, di.
Ul ətineñ aşqa yöri torğan çapanı ide. Anıñ ciñnəre miña nəni genə bula.
Yәm-yəşel!..
Mulla abıy miña irtəgə çalma çalıp birə.
səxtiyən – sarıq həm kəcə tiresennən eşləngən kün
çapan – chapan (a long robe-like garment worn loose, similar to a dressing gown or coat; also known as a Bukharan robe)
boxar – adjective of Bukhara
sarancı – tuqıma, serge (type of twill fabric)
çalma – headgear made of lightweight fabric, worn by men (usually religious figures) in Muslim cultures by wrapping it around the head several times.
___________
Min ğəyetkə baram.
Sin təharət tözi beləseñme?..
Min beləm... awızğa öç mərtəbə su alasıñ, annan soñ əti tösle itep tamaq qırasıñ.
— Ehe-ehe.
Annan çitekkə məsix qılasıñ.
Kəcül çitekkə məsix qılasıñ.
Minem kəweşem əle ör-yaña... Ör-yaña... Min anı kiməgəngə, əzrək kibep kitkən. Əbi əle anı suğa salıp quydı. Annan soñ əbi qaz mayı belən maylıy, ul ör-yaña bula.
Ör-yaña!..
Əti miña perənnek tə alıp qayta.
Min siña da birermen...
Miñleğali malayına birmim... Baya tup uynatmadı.
məsix qılu (çitek turında) – yuweş qul belən çitekne sıpıru
kəweş – yomşaq künnən tegelgən qunıçsız (qunıç — ayaq kiyemeneñ baltırnı qaplıy
torğan öleşe) ayaq kiyeme
perənnek – пряник, Slavic baked sweet
___________
Çü-kə!.. Əye, ənə kötü kürenə. Tiz bul. Çap! Sin küperneñ Şəmsilər yağında tor, min yuğarı oç yağında.
İşetəmseñ, Miñleğali?
Ənə, ənə çıltır-çıltır tarantas çıltırağanı işetelə.
Ul bezneñ tarantas.
Möəzzinnərneke bit timerle tügel...
Mulla abıy ətine Qazannan alıp qayta.
Miña çitek alıp qayta.
Yöger. Ənə sıyırlar su eçərgə töştelər...
— Miñleğali, Əxmədulla! Miñleğali, Əxmədulla!
— Nərsə?
— Minem aq başlı tananı yuğarı oçqa cibərməgez əle... İrtəgə borçaq belene birermen...
— Miña sineñ borçaq beleneñ kirəkmi, bezneñ əni qoymaq peşerə.
— Bezneñ əni qıstıbıy yasıy... Alıp qaytış inde. Ciznilər baqçasında aybağar bar, sezgə də birermen... Əydə... Tiz! Miña əti yaña çitek alıp qayta, kəcül çitek...
— Əy, malaylar... Qurqıtma! Əy, pıçaq kergere... Qaya sıyırımnı alıp barasıñ?
tana – sıyır (balası)
yuğarı oç – upper outskirts (e.g. of a village)
aybağar (mişərçə) – könbağış
___________
***
— Əxmədulla!.. Əxmədulla!.. Ətiyeñ qayttı!.. Ətiyeñ qayttı.
— Əydə qu, Miñleğali! Qu!
— Əbi, sıyırnı quwıp alıp qaytma, qaymağı çaypala, di... Minem əti qaytqan, miña kəcül çitek alıp qaytqan... Ör-yaña kəcül çitek. Ənə tırantas... Əy canım tırantas... Qara, alaşa, mesken, tirləgən... Minem çitek awır mikənni?..
— Əxmədulla, Əxmədulla! Sıyırlarnı alıp qayttıñmı?..
— Qayttım, əbi, qayttım.
Ənə, Rəbiğa tərəzədə, qulına nəni genə qaymalı çiteklər totqan...
— Ələliki-qızıqıy, ələliki-qızıqıy. Yaña çitegem, yaña çitegem… Abıy, abıy, yaña çitegem...
— Bik isem kitte... Üzemə də əti yaña çitek alıp qaytqan... Miña — mulla abzıynıqı kebek kəcül çitek.
— Ələliki-qızıqıy, ələliki-qızıqıy…
***
Əti tür başına utırğan, anıñ yanına mulla abıy. Samawır ğəyetkə dip açılğan, samawır kölə-kölə cırlıy.
Əni çəy yasıy, əbi əllə nərsə söyli.
— Əydə, uğılım, əydə, uğılım, əydə, Əxmədulla bəpkəm!
Əni baştan sıypıy, əbi arqadan qağa. Kil, uğılım, üz yanıma utır.
çaypalu – to splash, spill out
alaşa – at
qayma – əyberneñ töse, bizəge yəki materialı belən ayırılıp torğan qırıyı
açılğan – çistartılğan
___________
Əti mine üz kürşesenə utırta. Rəbiğa, nəni genə çitekləren qoçaqlağan da, qulı belən sıypap söyə, bitenə kiterə, übə, tile!..
— Əti, miña çitek alıp qayttıñmı?
— Qayttım, uğılım, qayttım. Ənise, Əxmədullanıñ saplı qalaçın bir əle.
— Saplı qalaç, saplı qalaç, ələliki-qızıqıy, ələliki-qızıqıy! — Min Rəbiğanı qızıqtıram.
— Sineñ saplı qalaçıñ yuq...
— Minem çitegem bar, minem çitegem bar...
— Minem də çitegem bar, minem də çitegem bar. Əti, çitegem qaya?
— Kəcə Wəlineñ kileneneñ uğılı qızamıq çığarğan ikən, uğılım, ul siña digənne uraza ğəyetenə genə ölgertəm dide... Annan Miñlesəxip apalarnıñ qodalarınnan ğına aldım.
Mulla abıyğa:
— Qaya əle, Fəxrulla. Əxmədulla çitegen bir əle. Zur bulmasa yarar ide, uğılım.
Abıy kölemserəde. Min:
— Yuq, yuq, bulmıy. Minem nəni genə çitegem bula. Nəni genə. Əti! Kəcülme?
— Kəcül, uğılım... Menə çitek...
Bu çitek bötenləy başqa. Anıñ oltanı da qıp-qızıl. Bitlekləre, baltırı da tulqınlanıp tora. Ləkin... Ul ni dip soñ kəcə Wəlineñ kileneneñ uğılı qızamıq çığarğan?
— Yə, ki, uğılım. Yə, ki, zur bulmasmı?.. Zur bulsa, mulla abıyıña birerseñ…
Çitekneñ eçenə təpiləremne tığam. Anıñ töbenə ayağım barıp citmi. Tirə-yünnərendə minem baltırlarım-çaltırlarım qısılıp, qoçaqlanıp tormıy...
— Tor, uğılım. Tor, bismilla... Yə, tor!
Min torıp bastım. Çitekneñ qunıçı bot töbenə citte. Ayaq başım anıñ töben barıp taba almadı. Min töbenə ayaq citmi torğan suğa çumğan kebek bulıp kittem.
qızamıq – measles
tulqınlanu (isk.) – dulqınlanu
qunıç – ayaq kiyemeneñ baltırnı qaplıy torğan öleşe.
bot – thigh
___________
— Zurraqmıni?.. Tegüçe Xisami da yuq bit şunı keçerəytergə... Anda uq əyttem, bezneñ Əxmədullanıñ təpiləre əle nəni genə bulır, didem. Miñlesəxip abıstañnıñ qodası: “Yuq, bulmas, xəzrət, məxdüm üsər əle. Bu yılğı ğəyetkə zur bulsa, kiləsesenə çaq bulır”, — di.
Rəbiğa, tile, haman: “Ələliki-qızıqıy, ələliki-qızıqıy!” — di. Bik isem kitə inde... Minem üzemneñ də çitegem bar... Bar şul!
Min çitekne əylənderep-əylənderep qaradım... Tağı kiyərgə ayaqlarımnı kerttem, tağı ikese də töbenə barıp citə almadı.
— Eç, uğılım, çəyeñne. Ənə saplı qalaçıñnı al.
Min çitekkə qaradım, qarağan sayın ul miña doşman tösle kürenə kilde. Məxəbbətsez çitek, dəwkədi çitek…
— Rəbiğa, ələliki-qızıqıy, ələliki-qızıqıy... Minem çapanım bar!..
— Bar, bəpkəm, bar...
— Minem çıbırqım bar...
— Minem qurçaqlarım bar...
Tile!.. Malaylar qurçaq uynıymıni? Min qatımşa tügel.
— Eç, uğılım, çəyeñne. İrtəgə menə mulla abıyıñ üzeñə çalma çalıp birer. Çapanıñnı kiyərseñ. Çitegeñne, əllə, uğılım, ğəyetkə kiyep barırğa mulla abıyıña birəmseñ? Anıñ, meskenneñ, ğəyetkə çitege də iske…
Min küzemne kütərep qaradım, çitek tə qızğanıç, mulla abıy da qızğanıç. Bəxetsez çitek, nəni tügel çitek! Bu kəcül də tügelder əle!.. Tügel!
Min çiteklərne mulla abıyğa suzdım.
məxdüm – mulla ulı
is kitü – ğəcəplənü / to care (here: sarcastic)
dəwkədi – zur gəwdəle keşe
qatımşa (xatınşa) – xatın-qız eşen eşləp, xatın-qız arasında qısılıp yörüçe ir
keşe
___________
Əti, əni həm əbi, həmməse:
— Menə rəxmət, menə rəxmət, mulla abıyıñ menə siña çalma çalıp birer. Kiləse ğəyetkə kəcə Wəlineñ kileneneñ uğılı qızamıqtan tereler də, siña nəni genə, üzeñneñ təpiləreñ kebek kenə çitek kiler. Qazannıñ üzennən “Oşbu çitek tapşırılsa ide Ğabdulla awılında Əxmədulla məxdümgə,” dip, atıña yazılıp kiler. Kiler şul!
Min uraza bəyrəmendə ör-yaña kəcül çitek kiyep ğəyetkə barırmın.
“Əti! Uraza ğəyete yıraqmı?” — diyərgə başımnı kütərdem. Mulla abıy, əti, əni ber-bersenə qaraşıp yılmayışıp toralar.
Miña, berdən, minem xəzer də çitegem yuq, uraza ğəyetendə də çitegem bulmas, annarı da bulmas kebek toyıldı. Tamağımnı əllə nərsə qıtıqladı, borınğa əllə ni tuldı, küzne əllə nərsə yüweşlətte. Bittən qaynarlanıp əllə nərsə ağıp töşte…
“Minem çitegem yuq, minem kəcül çitegem yuq,” — dip, əllə kem minem eçemdə sıqranıp qıçqırına başladı.
oşbu – (ədəbi) bu
sıqranu – to whine
___________
Min tawışlanıp yılarğa totındım. Saplı qalaçnı almadım. Çəyne eçmədem. Aqırıp-barıp mendərgə yattım, mine əti də yaratmıy, minnən mulla abıy da kölə, mine əni də, əbi də söymi. Çitegem yuq... Rəbiğanıñ çitege bar, minem çitegem yuq.
Əni tordı.
— Ni buldı siña, uğılım. Sineñ bit çitegeñ bar, tik kəcə Wəlineñ kileneneñ balası qızamıqtan awırğanğa nəni genə ölgerməgən.
Əbi:
— Menə min sine aqıllı dip çapan tektem. Sin zur başıñ belən yılap utırasıñ.
Əti də:
— Yılama, yılama! Alay bulsa, mulla abıyıñnı qızğanmasañ, kiyep bar.
Minem küz aldıma tağı şul məxəbbətsez çitek kilde. Min tağı qıçqırıp yıladım. Əni:
— Tuqta inde, aqıllı bul. Mə, alay bulsa, üz çitegemne birəm.
Əni qaymalı zəñgər cirlekle çitek kütərep kilde.
— Mə, ki, üzeñə bulsın.
Rəbiğa, poçmaqta çitegen qoçaqlap:
— Min birmim, min birmim, — dip aqırırğa totındı. Tile, min qatımşamıni xatınnar çitegen kiyərgə!
Mulla abıy:
— Min sine zur buldı, mədrəsəgə alıp barırmın dip tora idem. Sin anda da şulay yılap yödətsəñ, almıym inde, — dide.
Əbi:
— Min siña üzem kəcül çitek tegəm, üzem tegəm. Menə kür də tor, üzem tegəm. İrtəgə çapanıñnı kiyərseñ. Çitegeñne kiyərseñ. Məxdüm bulıp ğəyetkə barırsıñ.
Min küzemne açtım. Rəbiğa, tile, awızın ırjaytıp yılap utıra. Tile!
Ğərəfə könendə yılarğa yarıymıni? Tile! Fəreştələr təsbix əytkəndə yılarğa yarıymıni? Əti awırsa, nişlərseñ?
Mine cilterətep samawır yanına alıp kittelər. Əni çəy yasadı. Əti bal qaşığım belən bal alıp birde. Əbi çapanımnı, yəşel çapanımnı kigezep qaradı.
yödətü – to annoy, bother, exhaust
awız ırjaytu – to bare one’s teeth
ğərəfə – a Muslim holiday’s eve
cilterətep – tiz genə, by dragging
___________
— Bar da təmam. Ör-yaña çapan, töyməsen genə tağası bar. İrtəgə menə çitek tə ölgertəm.
— Nəni çitekme, əbi?
— Nəni çitek, uğılım.
— Kəcül çitekme, əbi?
— Kəcül çitek.
Min saplı qalaç belən malaylarnı qızıqtırırğa, ındırlar artına sıyırlar aşatırğa çıqtım. İrtəgə minem kəcül, nəni çitegem bula.
Qarañğı töşep öygə qaytqanda əbi tür başında utırğan da, qolaq artlarına cep belən eləktergən küzlegen kigən də, çınayaq astlığında aq may belən qorımnı bergə izep mataşa.
Anıñ yanında ənineñ iske çitege, Sərbi əbineñ ülek östennən birelgən qaymasız qızıl çitege.
— Əbi, nişliseñ?
— Bar, yat, uğılım, bar. Ənə Rəbiğa — aqıllı qız, küptən yoqlıy.
İrtəgə gəyet bit. Ğəyetkə tora almassıñ. Bar, yat!
— Əbi, çitegem ölgerdeme?
— Yuq əle, yuq. Min anı namazımnı uqığaç qına tegəm. Bar, yat.
Əbineñ miña çitek tegüwen, kəcül çitek tegüwen kürəsem kilsə də, ğəyetkə tora almam dip yattım.
Yurğannıñ qırıyınnan ğına əbineñ nişləgənen qarap yattım. Əbi, arqası belən utırğanğa, nişləgəne kürenməde.
Bülmə taqtasınıñ şəwləsendə genə anıñ qalın barmaqları əllə nərsə östennən bik qızulap yörgəne, anıñ əllə ni ışqığanı şəylənde.
Minem küz aldıma nəni genə çitek, kəcül çitek kilep bastı. Ul mineke.
Kil, kil, kəcül çitek. İrtəgə ğəyet, kəcül çitek, irtəgə ğəyet!
ındır – threshing floor
qorım – soot
izü – to knead, press, crush
şəylənü – kürenü
___________
***
— Tizrək, uğılım! Təharət al! Ətiyeñ kitte. Ənə mulla abıyıñ siña çalma çalırğa kötep tora. Tor, balam, tor. Bügen bit ğəyet.
— Əbi! Çitekne beterdeñme?
— Beterdem, beterdem, mə qomğan.
Tışta suwıq qına cil tənne qıtıqlağan kebek buldı. Aşığa-aşığa awızğa su alğanda, əti kebek itterep “ehe-ehe” diyərgə də onıttım. Bitlərne rətləp seberep beterməyençə yögerep kerdem.
— Mə, uğılım, külmək-ıştanıñnı. Mulla abıy qalın ğına tawış belən:
— Tizrək, Əxmədulla. Miña barırğa waqıt.
Külməkne alay-bolay kiyep, qısqa ciñle kazakine kiyə-kiyə türgə çıqtım. Anda əbi çapan totqan. Mulla abıy çalma totqan.
— Kil, utır, bismillahi... Yə, elgəre uñ qulıñnı bir!
Əbi çapan kiderde.
— Utır, Əxmədulla, utır.
Min çəç ala torğan təbənək urındıqqa utırdım.
— Başıñnı turı tot!
Mulla abıy aqrın ğına minem baş tirəsendə qızıl telemcullı aq çalmanı sarırğa totındı. Əbi əllə qaydan baltır çüprəklər belən çitek alıp kilde.
— Əbi, çitekme?
— Çitek, uğılım.
— Kəcül çitekme?
— Kəcül, uğılım.
Min küzem belən kəcül çitekne ezlərgə totındım: qap-qara çitek tora.
— Əbi, kürsət!
Mulla abıy qalın tawış belən:
— Başıñnı borma! Çalmañ bozıla.
Min, yaxşı ayğır kebek, muyınımnı turı tottım. Əbi minem ayaqlarğa baltır çüprək uradı. Bismilla əytep, uñ ayaqqa çitek kigezde.
Minem küñelgə rəxət kerep kitte. Min tağı ayağımnı, kəcül çitekle ayağımnı qararğa başımnı bordım.
Mulla abıy tağı: “Tik tor!” — dide.
Menə əbi ikençesen də kigezde.
Çalma da çalınıp bette.
— Yə, tor, Əxmədulla.
Tordım. Ayaqtağı çitek qap-qara bulıp, cem-cem itep tora.
Çapan — yam-yəşel. Çalma — çup-çuwar.
çalma – a headwear made of fabric that is wrapped around the head
kazaki – an outer garment that resembles a long vest in its cut, but with sleeves and a small stand-up collar
saru, uraw – to wrap
çuwar – colorful, gaudy
___________
Əbi:
— Menə nindi zur şəkert buldı, — dip, arqamnan qaqtı. Əni kilep, islemay sörtenə torğan mulla abıyğa:
— Əxmədullağa da xuşbuy sört, — digəç, mulla abıy islemay şeşəseneñ tıqqıçı belən minem borın töbennən ber sızıp uzdı.
Borınğa əti ise kerde.
Mulla abıy: “Yə, tiz bul!” — dip qızulağaç, min əle çapanıma, əle çitegemə qarap öy aldına çıqtım.
Anda minem əle ör-yaña, əbi kiçə genə qaz mayı belən maylağan kəweşem keçkenə bulğanğa, min əbineñ yəşel başmağın ğına kiyep kittem.
Məçet yortına əllə niqədər xalıq cıyılğan. Mulla abıy barıp citep tamaq qırğaç ta, bar da torıp yul birde. Ul alğa, alğa kitte. Min də, malaylardan uzıp, alarnıñ aldındağı safqa utırdım.
Min mulla malayı. Minem çalmam, çapanım, çitegem bar!..
İrtə namazın uqıdıq. Əti wəğəz söylərgə totındı. Möəzzin abzıy: “Saflanığız!” — dip, keşelərneñ ayaqlarına tibep yörde.
Ətigə, mulla abıyğa böten keşe, berse artı berse barıp, aqça birep kildelər. Minem artta malaylar qızığıp qarap toralar.
Ə şulaymı? Taz şəytan! Miña şalqan birməgən ideñ. Ə alaymı?
Minem çapanım bar! Minem çitegem bar, kəcül çitegem bar!
Min qulım belən çitegemne totıp qaradım, yop-yomşaq, maylı kebek.
Menə qoyaş çıqtı. Məçet yortı tirəsenə kiyengən-bizəngən qızlar, xatınnar, malaylar tuldı. Barısı da miña qarıy.
“Ənə Əxmədulla! Ənə Əxmədulla... Ənə anıñ çapanı yam-yəşel, ənə anıñ çalması çup-çuwar!” — di.
Tuqtañız əle. Ğəyet namazına torıyq, anıñ kəcül çitegen də kürersez...
Menə möəzzin abzıy əllə nərsə söyləde. Menə zur tawış belən əti:
“Allahe əkbər!” — dide.
Həmmə keşe qulın kütərde, töşerde. Min də kütərep töşerdem.
islemay, xuşbuy (iskergәn süzlәr) – perfume
kəweş – shoes made of soft leather usually worn on top of çitek
saf – row (in this context here)
___________
Arttan tege Taz, anıñ artınnan tağı əllə kem, berəm-berəm kölərgə totındılar.
— Əxmədulla əniseneñ çitegen kigən... Əxmədulla əniseneñ çitegen kigən!
Malaylar pırxıldadı.
— Əniseneñ çitegen kigən, əniseneñ çitegen kigən... Min serne belderməskə tırıştım.
Əti qıçqırıp “Əlxəm” uqırğa totındı.
Malaylar haman “əniseneñ çitegen kigən” digənne taqmaqlawdan tuqtamadılar.
“Ə, Taz! Könliseñme? Kəcül çitektən könliseñme?”
Menə röküğğa kittek.
Ni küzem belən kürim! Minem çitegemneñ bitlege bötenləy qıp-qızıl. Baltırınıñ qayber cirendə qap-qara nərsə yaltırap torsa da, qay cirlərendə qızıllanıp kitkən, ul ala-qola.
Röküğda malaylar “Söbxanə rabbelğazıym” urınına: “Ənise çitegen kigən, ənise çitegen kigən”, — dilər.
Tügel, ul bolay ğına qızarğan. Minem çapanım da bar. Çapanım yəm-yəşel.
Menə tağı tordıq. Malaylar “pırıx-pırıx” kölələr.
— Əxmədullanıñ çapanına qorım yağılğan! Qap-qara qorım…
— Əniseneñ çitegen kigən. Ətiseneñ çapanın qorımlatqan...
Tağı röküğğa bardıq.
Ni küzem belən kürim: çapanımnıñ alğı çabuları degetkə buyağan kebek qap-qara bulğan.
Əttəxiyətta malaylar:
— Əniseneñ çitegen kigən, əniseneñ çitegen kigən, əniseneñ çitegen kigən, qatımşa, qatımşa, — dip uqıdılar.
pırxıldaw – to snort (when laughing)
taqmaqlaw – to chant
röküğ – namaz öleşe: bildən bögelep, Allah təğələne şöker itü
ala-qola – with different colors
çabu – hem, bottom of clothes
deget – tar, resin
əttəxiyət – namaz öleşe: utırıp, əttəxiyət, salawat uqu.
___________
Əti səlam birde.
Allahe əkbər! Böten xalıq sikerep tordı. Mine malaylar çormap aldılar.
Həmməse awızın cəygən, həmməse kölə: “Əniseneñ qızıl çitegen kigən.”
Min hawalanıp qına:
— Taz şaytan, aybağar qarağı!.. — dip kittem. Barıp başmaqlarnı kidem.
Malaylar tağı göj itterep köldelər:
— Əbiseneñ başmağın kigən, Əxmədulla əbiseneñ başmağın kigən.
Qarasam, çın da əbineñ başmağı. Ənineñ Sərwi əbi östennən kilgən qızıl çitege. Anıñ baltırı beşerdəp töşkən. Anıñ eçennən baltır çüprəgeneñ oçları kürenep tora.
Yəşel çapannıñ ber cire yəm-yəşel, ber cire qap-qara bulıp qorımlı mayğa buyalğan...
Ber malay törtep cibərde. İkençeləre kölep quydılar. Tağı berse törtte. Minem ber başmağım ayaqtan çıqtı, anı kiyə almağanğa qulıma aldım. Berse çalmanıñ qoyırığınnan tottı. Ul sütelep kitte.
Malaylar tağı kölə. “Əniseneñ çitegen kigən!” digənne köylərgə kereştelər. Min qızu-qızu atlarğa başladım. Berse çabuwımnan tottı. Min anıñ qulın teşlədem. Berse sütelə başlağan çalmanıñ oçın alıp kitte. Min anı quwa başlağaç ikençe başmağım töşte.
Qapqa töbenə citkəndə əbineñ:
— Oyatsızlar, qaya, qolağın kisim! — digən tawışın işettem. Küzemə yəş tuldı.
Umarta qortınnan qaçqan keşe kebek qapqadan atılıp kerdem.
Uramnan göj itep malaylarnıñ kölüləre, “Əniseneñ çitegen kigən” digən taqmaqları mine ozattı. Xuşbuy isle sumsa, pərəməç təme çıqqan öy qarşı aldı.
Əbineñ:
— Bəyrəm möbarək bulsın, uğılım! — dip, arqamnan qağuwına min aqırıp yılap cibərdem.
çormaw – to surrond
törtü – to poke
sütelü – to unravel